Helene Hegemann
Helene Hegemann verhuisde na het overlijden van haar moeder op 13-jarige leeftijd naar Berlijn. Haar vader, de bekende dramaturg Carl Hegemann, zou haar opvangen maar wist niet hoe hij met zijn wilde dochter om moest gaan. Hoewel ze vrijstelling kreeg van school, omdat ze dreigde te emigreren als ze verplicht werd er mee door te gaan, bewees Helene alsnog haar doorzettingsvermogen toen op 15-jarige leeftijd haar eerste toneelstuk werd opgevoerd. Kort daarna regisseerde ze haar eerste film, opgevolgd door haar eerste boek. Helene was het onderwerp van een literaire hype in Duitsland toen ze op 17-jarige leeftijd haar debuutroman publiceerde. De tiener beschreef expliciet zaken als drugsgebruik, seks en het buitensporige nachtleven van haar woonplaats Berlijn. Toen bleek dat ze zonder citering teksten van bloggers en kunstenaars in haar boek verwerkt had keerde de media, onder aanvoering van Nobel laureaat Günter Grass, tegen haar. Toch heeft Helene zich niet uit het veld laten staan. Ze regisseert, acteert en schrijft door. Hegemanns tweede roman Jaag twee tijgers beschrijft op een aan Christian Kracht gelijkende manier de desinteresse van de superrijken in hun kroost en hoe die jeugd hier mee om gaat. Ouders met meer geld dan compassie en de kinderen die dit voortbrengt worden afgebeeld aan de hand van Kai en Cecile. Geplaagd door eetstoornissen, cocaïne gebruik en een identiteitsloze jeugd proberen zij zich te verzetten tegen de zinloosheid van het leven.