Christian Kracht
De wereldreiziger Christian Kracht heeft de laatste jaren voor flink wat opschudding gezorgd. Na zijn studeren aan beide kanten van de Atlantische Oceaan bracht hij enige tijd door in onder meer Nepal en Thailand. De reisartikelen die hij hierover schreef werden goed ontvangen. De commotie rondom Kracht begon pas toen hij zijn fictiewerk ging publiceren. Vanwege de extreem-rechtse opvattingen in zijn boeken werd hij in de media als racist bestempeld. Zijn eigen controversiële uitspraken over onder meer de Taliban en Noord-Korea hebben deze discussie alleen maar aangewakkerd. Kracht zelf nam het standpunt in dat een schrijver zich als schrijver moet presenteren. Morele waarden komen pas op de tweede plaats, na de media-esthetiek.
Dat geldt ook voor zijn werken. Krachts popliteratuur bespreekt op een aan Brett Easton-Ellis herinnerende manier de teloorgang van de middenklasse, de hopeloosheid van de jeugd die leidt tot een vlucht naar bedwelmende middelen, en het fragiele karakter van het westerse waardensysteem in vergelijking met totalitaire islamitische of maoïstische modellen. In Imperium verhaalt hij over de oprichting van een Arische, puur op de producten van de kokosnoot overlevende, sekte in het hedendaagse Papua-Nieuw-Guinea. Ook in dit werk weigert de verteller een waardeoordeel te vellen over het Arische gedachtegoed. Daarvoor in de plaats worden humor en ironie gebruikt om de racistische visie op uiterst subtiele wijze belachelijk te maken.
