Wat als we ons nu eens vergissen? Wat als zelfmoordaanslagen niets te maken hebben met oorlog of religie, of met welke ideologie dan ook? Wat is er aan de hand als in werkelijkheid datgene waarvan kamikazes graag de angstaanjagende acteurs willen zijn niets anders is dan een simpele overtroevende daad, die hoort bij het domein van het beeld?
In dit werk wordt deze vraag gesteld, door de boog te volgen die loopt van de eerste zelfmoordaanslagen aan het einde van de 19e eeuw tot en met de moordzuchtige aanslagen in Parijs van 2015, via de Japanse kamikazes uit de Tweede Wereldoorlog en de terroristen die op 11 september 2001 het World Trade Center in New York hebben verwoest. Het is één grote geschiedenis van de visuele flits, teweeggebracht door het tot ontploffing brengen van bomvesten door de terroristen van het absolute, briljant herverteld door Laurent de Sutter.
Een geschiedenis die overeenkomt met die van de kijkers naar postmoderne media, die hun georganiseerde apathie pas laten varen op het moment dat een schouwspel dat nóg gewelddadiger is dan alle eerdere hun doet beseffen dat de werkelijkheid ergens op hen wacht.
Soms aangeduid als de “kwajongen van de filosofie” en diverse keren in de top-100 van culturele persoonlijkheden van het jaar gekozen door Les Inrockuptibles of Technikart, is Laurent de Sutter één van de meest bijzondere denkers van zijn generatie. Terwijl hij onvermoeibaar de dans blijft onderzoeken die wet en transgressie verbindt, laat hij niet af ons ertoe te bewegen twee maal te kijken als we met een bewijsstuk worden geconfronteerd. De Sutter is verbonden aan Presses Universitaires de France en is redacteur van de serie Theory Redux bij Polity Press.
Vertaling Sanne van der Meij
Laurent de Sutter studeerde rechten en sociologie in Brussel en Parijs en was hoogleraar van de Rechtstheorie aan de Vrije Universiteit Brussel. Boeken van zijn hand zijn onder andere Zizek & Law, en Métaphysique de la putain.
