lmdv 1.10
boekontwerp Quirine Kennedy
Een nagelaten bekentenis is een persoonlijke zoekende roman over de twijfel van het leven. Het boek is een verslag van Termeer die meldt dat zijn vrouw gestorven is en dat hij wil vertellen over wat hem ertoe gebracht heeft zijn vrouw te vermoorden, ofschoon niemand weet dat hij de schuldige is.
Hij leeft van het geld van zijn gestorven ouders en hij voeldt zich schuldig daarover. Hij is in zijn jeugd verwend en hij heeft nooit hoeven werken. Bovendien is hij het enige kind van flink oude ouders. Dat zou hem wel eens psychisch extra gevoelig gemaakt kunnen hebben.
Termeer is ook een beetje een eenzelvig, die moeite heeft met het sluiten van vriendschappen. Bovendien tamelijk lui en gesteld op een rustig leven. Toch zoekt hij een vrouw, want alleen is maar alleen. Op reis door Zwitserland ontmoet hij een pianiste, en omdat hij zelf door muziek gefascineerd wordt, meent hij wel iets met haar te kunnen ondernemen. Zij ziet hem echter niet staan.
Vervolgens probeert hij zich aan te pappen met de dochter van zijn sigarenkoopman en wordt vierkant uitgelachen.
Daarna klopt hij aan bij zijn voormalige voogd, die een ongetrouwde, niet meer zo jonge dochter heeft die duidelijk op een huwelijk wacht, en die vraagt hij ten huwelijk. Anna stemt toe, niet uit liefde, maar omdat hij de eerste is die haar vraagt. Het blijkt een passieloos huwelijk te worden. Termeer vindt niet de wellust die hij wel eens bij dames van lichte zeden voelde komen, en ook niet de extase die hij gehoopt had te vinden, omdat Anna ook wel aardig piano speelt…
Marcellus Emants (1848 – 1923) was een Nederlandse schrijver. Hij is een van de weinige echte vertegenwoordigers van het naturalisme ien wordt gezien als voorloper van de Tachtigers. Zijn bekendste roman is Een nagelaten bekentenis uit 1894.
